දාවිත් රජුගේ ශුද්ධ වූ නිහැඬියාව

හුදෙකලාව සහ නිහැඬියාව පැවිදි ජීවිතයේ ප්‍රධාන කුළුණු දෙකක් වන අතර, බොහෝ ගිහියන් ඒවා තමන්ගේ කැඳවීමට අතිශයින් දුෂ්කර, ව්‍යාකූල හෝ අදාළ නොවන ලෙස සලකති. සියලු ඇදහිලිවන්තයන් මෙම ශුද්ධ වූ පිළිවෙත් සඳහා විශේෂ ආකාරයකින් කැඳවනු ලබන බව තේරුම් ගැනීමට තෝමස් කෙම්පිස් තුමා අපට උපකාර කරයි. නව වසර ආරම්භයත් සමඟ එතුමා අප සමඟ බෙදා ගන්නා දිව්‍ය ඥානය සිතෙහි අදිටන් කරගැනීමට හා භාවිතයට උත්සහා ගන්න.

නිහැඬියාව: භක්තියේ (Piety) ආරක්ෂකයා සහ භාරකරු

මාගේ මිත්‍රය, හුදෙකලාව අගය කිරීමට හා භුක්ති විඳීමට ඉගෙනීම පමණක් ප්‍රමාණවත් නොවේ, එහි සහකාරිය වන නිහැඬියාවට ආදරය කිරීමටද ඔබ ඉගෙන ගත යුතුය. මක්නිසාද නිහැඬියාව භක්තියේ (Piety) ආරක්ෂකයා සහ භාරකරු ලෙස ක්‍රියා කරයි. ඇතැම් අවස්ථාවලදී සංවාදයෙන් වැළකී සිටීමට නොහැකි වීම තුළින් හදවතේ නිර්දෝෂීභාවය පහසුවෙන් කිළිටි විය හැකි අතර, අපගේ ශුද්ධ වූ අභිප්‍රායන් අඩපණ විය හැකිය.

දිවැසිවර දාවිත් රජුගේ නිහැඬියාවේ ආදර්ශය

බොහෝ ස්වර්ගීය අභිරහස් මෙනෙහි කිරීමට සහ ප්‍රකාශ කිරීමට පැමිණි දාවිත් තුමා ගැන ලියා ඇත්තේ, "චූසි(Chusi), දාවිත් තුමාගේ මිත්‍රයා විය" යනුවෙනි. චූසි(Chusi), හෙබ්‍රෙව් බසින් "නිහැඬියාව" යන්නයි. දාවිත් තුමා සහ නිහැඬියාව අතර ඇති මෙම සමීප මිත්‍රත්වය එතුමාගේ ගීතිකාවල බොහෝ පදවල පිළිබිඹු වේ. නිදසුනක් වශයෙන්, එතුමා මෙසේ ලියයි, "මාගේ දිවෙන් පැකිලී නොයන පිණිස, මම මාගේ මාර්ග ආරක්ෂා කරමි." මඳ වේලාවකට පසු එතුමා මෙසේ ලියයි, "මම නිහඬව හා නිහතමානීව සිටියෙමි, යහපත් වචනවලින් පවා නිහඬව සිටියෙමි." තවත් අවස්ථාවක, එතුමා තම දිව පාලනය කර දෙන ලෙස ස්වාමින් වහන්සේගෙන් මෙසේ අයැද සිටියි, "ස්වාමීනි, මාගේ මුඛයට මුරකරුවෙකු තබන්න, මාගේ තොල්වලට ආරක්ෂිත දොරක් තබන්න."

දාවිත් රජතුමා යනු ජනතාව විසින් ගැඹුරින් ආදරය කරන ලද සහ බොහෝ ජාතීන් එතුමාගේ පාලනයට යටත් වීමට පැමිණි එවැනි ශ්‍රේෂ්ඨ හා ප්‍රඥාවන්ත (sagacious) මිනිසෙකි. එතුමා නිහැඬියාවට ඇලුම් කළ අතර එතුමාගේ තොල්වලට සංකේතාත්මක ආරක්ෂකයෙකු තබා, දුර්වලකමෙන් ජයගෙන, අයහපත් ලෙස නොසැලකිලිමත් වචන එතුමාගේ මුඛයෙන් ගැලවී යාමට ඉඩ නොදෙන ලෙස ස්වාමින් වහන්සේගෙන් නිහතමානීව ඉල්ලා සිටියේය.

මෙතුමා මෙම ප්‍රධාන ධර්මතාවය ඉගෙන ගත්තේ කොහෙන්ද? ක්‍රිස්තියානි පැවිදි ප්‍රසාදයෙහි (charism) මෙම මූලික කුළුන එතුමා දැනගත්තේ කෙසේද? නිසැකවම, නිහැඬියාවේ වටිනාකම සහ එහි ප්‍රවේශමෙන් ගමන් කිරීමේ ප්‍රඥාව එතුමාට දුන්නේ ශුද්ධාත්මයාණන් වහන්සේගේ වරප්‍රසාදය තුළින් පමණි. එම ශුද්ධාත්මයාණන් වහන්සේ අද අප සමඟ සැබවින්ම සිටී නම්, පැරණි ශුද්ධ වූ පීතෘවරුන් සහ අනාගතවක්තෘවරුන් විසින් අගය කරන ලද පරිදි, ගුණධර්මයේ (virtue) ආරක්ෂකයෙකු සහ ප්‍රඥාවේ බීජ ගබඩාවක් (seedbed) ලෙස නිහැඬියාවට ආදරය කිරීමට අපි ද ඉගෙන ගන්නෙමු.

සාන්තුවරයන් විසින් නිහැඬියාව නිර්දේශ කිරීම

පැවිදි හා අපෝස්තලික ජීවිතයේ විවිධ නිකායන්හි බොහෝ නිර්මාතෘවරුන් නිහැඬියාව දැඩි ලෙස අගය කර ඇති අතර, බොහෝ සාන්තුවරයන් මෙම පිළිවෙත ආදර්ශයට ගෙන ඉගැන්වූහ. පියතුමන්ලා, කන්‍යා සොයුරියන්, තාපසයන් සහ ආගමික නිකායන්හි සාමාජිකයන් වැනි බොහෝ දෙනෙක් තම දෛනික ජීවිතයේ කොටසක් ලෙස දිනපතා නිශ්චිත වේලාවන්හිදී නිහැඬියාව පිළිපැදීම සිදුකරයි. නමුත් එවැනි පිළිවෙතකට කැනොනිකල් (canonically) ලෙස බැඳී නැති අයට පවා එය අනුගමනය කිරීම බොහෝ ඵලදායි බව පෙනී යනු ඇත. දවසේ ඇතැම් වේලාවන්හිදී සංවාදයෙන් හා කථනයෙන් වැළකී සිටීමට තමන්වම කැපවීම දෙවියන් වහන්සේගේ ඇස් ඉදිරියෙහි මහත් කුසලයක් (merit) ඇති කරන බව සහතිකය.

එය ඔබ තුළ ගුණධර්ම, සංයමයන් (moderation) සහ ස්වයං පාලනයක් (self-control) ප්‍රවර්ධනය කරනවා පමණක් නොව, ආගමික හෝ පැවිදි ජීවිතයේ දැඩි නීතිරීතිවල (stricture) ඇතැම් අංගයන් ඔබ (ඔබේම නිදහස් කැමැත්තෙන්) අනුගමනය කරන බව ඔවුන් දකින විට අන් අයට ආදර්ශමත් ආදර්ශයක් සහ ධනාත්මක බලපෑමක් ලෙසද එය ක්‍රියා කරනු ඇත.

නිහැඬියාවේ ගුණධර්ම

ඔබ යම් කාල සීමාවන් තුළ නිහැඬියාව පැවැත්වීමේ පුරුද්දෙහි නිරත වන්නේ නම්, මෙම සරල ස්වයං සංයමයේ ක්‍රියාව තුළ සැඟවී ඇති ගුණ සමූහයක් ඔබ සොයා ගනු ඇත. මක්නිසාද නිහැඬියාවෙන්, ඔබ නිහතමානිකම පවත්වා ගෙන යන අතර නිහතමානීකමින් (modesty) ඔබව අලංකාර කරනු ඇත. මක්නිසාද නිහැඬියාවෙන් සිටීම යනු අන් අය ඉදිරියේ කෙනෙකුගේ සැබෑ හෝ මනඃකල්පිත කුසලතා, දක්ෂතාවය සහ අවබෝධයන් ප්‍රදර්ශනය කිරීමෙන් හිතාමතාම වැළකී සිටීමයි. එය අන් අයට ඇහුම්කන් දීමට සහ ඔවුන්ගේ විනිශ්චයට යටත් වීමට වැඩි කැමැත්තක් දැක්වීමෙන් අන් අයට ගරු කිරීම සහ කීකරු වීම පෙන්වීමේ මාර්ගයකි. නිහැඬියාව යනු ප්‍රජාවක් තුළ සාමය සහ සමගිය ප්‍රවර්ධනය කිරීමේ ඵලදායී ක්‍රමයකි.

ඔබෙන් ඉල්ලා සිටින විට හෝ අපේක්ෂා කරන විට සියලු අවස්ථාවන්හිදී ඔබ දැඩි නිහැඬියාවක් පවත්වා ගන්නේ නම් නිහැඬියාව ඔබට මිල කළ නොහැකි ආරක්ෂකයෙකු සහ භාරකරුවෙකු ලෙස ක්‍රියා කරන බව ඔබට පෙනී යනු ඇත. නිදහසේ කතා කිරීමට අවසර ඇති සහ පිළිගත හැකි අවස්ථාවලදී පවා, ස්වයං තෘප්තිය සඳහා පමණක් කතා කරනවා වෙනුවට අන් අයට අවශ්‍ය හෝ ප්‍රයෝජනවත් දේ පමණක් පැවසීම ප්‍රයෝජනවත් වේ. ඔබ හුදෙක් කම්මැලිකම හෝ නොසැලකිලිමත්කම නිසා යමක් පවසන බව ඔබට පෙනෙන සෑම අවස්ථාවකම, වහාම ඔබව නිවැරදි කර ගැනීමට උත්සාහ කරන්න. අනාගතයේදී එවැනි අවස්ථා මඟහරවා ගැනීම සඳහා ඔබේ නොසැලකිලිමත් හෝ නොසිතා කරන කතාවේ අවස්ථාව සහ දිශාව පිළිබඳව සටහන් කර ගන්න.

තෝමස් කෙම්පිස් තුමන් රචිත Solitude and Silence ග්‍රන්ථයෙන් උපුටාගෙන පරිවර්තනය කරන ලදි